مطالب زیر برگرفته‌شده از فصل ۲ کتاب «PVC شناخت، کارایی، فرایند» می‌باشند. (جهت دریافت این کتاب با دفتر مرکزی روشا پلیمر تماس بگیرید.)

روان‌کننده‌ها به دو گروه داخلی و خارجی تقسیم می شوند. بسته به تعامل آن‌ها با PVC، روان کننده‌ها ممکن است با PVC سازگار باشند یا نباشند. از آنجا که PVC یک ماده قطبی است ، روان کننده‌های قطبی با مولکول های PVC سازگار هستند و این امر باعث افزایش تحرک مولکول‌های PVCو کاهش دمای انتقال شیشه آن می‌شود. روان کننده‌های داخلی دمای انتقال شیشه را تا ۱۳-۲۶ درجه سانتیگراد ، و خارجی۰-۵ درجه سانتیگراد و مخلوط (داخلی / خارجی) ۶-۱۰ درجه سانتیگراد کاهش می‌دهند. بر اساس این مطالعات ، متیل، باریم و کلسیم استئارات روان کننده‌های داخلی ، آلومینیوم و سدیم استئارات داخلی / خارجی هستند و روی ، لیتیوم و منیزیم استئارات و اسید استئاریک روان کننده‌های خارجی هستند. روان کننده‌های خارجی حلالیت کمی در PVC دارند. آن‌ها یک فیلم نازک تشکیل می‌دهند بین مذاب و فلز داغ،که این امر باعث کاهش نیروهای چسبندگی می‌شود. روان کننده‌های داخلی در PVCمحلول هستند. آن‌ها جاذبه‌های بین مولکولی بین زنجیره‌های پلیمری را کاهش می‌دهند ، که باعث کاهش انعطاف پذیری الاستیک و تورم دای ، کاهش استرس داخلی و کمک به تقویت جریان با لغزش بین مولکولی می‌شود. از مزایای استفاده از روان کننده های داخلی می توان به موارد زیر اشاره کرد: پر شدن قالب، بهبود جریان ، کاهش تورم دای، قابلیت رنگ پذیری و خط جوشکاری خوب. 

هدف روان­کننده­ها: مانند همه پلیمرها،PVCنیز ار مولکول­های با زنجیره بلند تشکیل شده است. این مولکول­ها در حالت مذاب به شدت ویسکوز هستند و از خود تمایل به چسبیدن به اجزای فلزی تجهیزات فرآیندی نشان می­دهند. با استفاده از روان­کننده­ها می­توان به این خواص غلبه کرد. عملکرد اصلی روان­کننده­ها در UPVC(و پلیمرهای دیگر) کاهش اصطکاک داخلی و خارجی است که منجر به:

• کاهش برش که باعث دمای پایین­تر و تمایل کمتر پلیمر به تخریب می­شود،
• کاهش سایش تجهیزات،
• افزایش سرعت تولید،
• کاهش مصرف انرژی می­شود.

در فصل۲ این کتاب و در قسمت روان‌کننده‌ها عوارض جانبی احتمالی را بررسی‌کرده که هنگام انتخاب نادرست روان کننده‌های خارجی و داخلی و غلظت آن‌ها اتفاق می افتد. به عنوان مثال ، افزایش روغنکاری داخلی به پایین‌تر درجه حرارت ممکن است باعث چسبندگی سطح و از بین رفتن ثبات ابعادی شود. اگر مقدار بیش از حد از روان کننده‌های داخلی در اکستروژن استفاده شود ، ممکن است کاهش مقاومت در برابر ضربه اتفاق بیفتد. از طرف دیگر ، افزایش روان کننده خارجی برای کاهش نرخ برش ممکن است باعث تاخیر در ژل شدن شود.